Soma maden faciasında yaşamını yitiren Balıkesir İvrindi’den Ramazan Şahin ve Manisa Salihli ilçesinden Tezcan Şentürk atamaları yapılmadığı için madende çalışmak zorunda kalan iki öğretmendi.

Öğretmen intiharları Türkiye’nin gündemine 2007’de Resim İş öğretmeni Nurcan’ın ölümüyle girdi.

Ataması Yapılmayan Öğretmenler Platformu 2009’da kuruldu. Kurucularından biri de Şafak Bay’dı. Seslerini duyurmak isteyen öğretmenler şehir şehir gezdi, Meclis’e gitti, eylemler yaptı, televizyon programlarına konuk oldu, Başbakan’la görüşmeye çalıştı...

İntiharlar devam etti. 2010’da sayı 20’ye ulaştı...

5 Şubat 2010’da Tayyip Erdoğan kürsüye çıktı ve “Ne demek Öğretmen Olamayanlar Birliği ya? Böyle şey mi olur? Türkiye’de bazı şeyler cidden komikleşmeye başladı. Ne demek Öğretmen Olamayanlar Birliği?” dedi...

Şafak, 10 Haziran 2010’da kansere yenik düşüp öldü.

AKP’nin her ile üniversite politikası, esnafı, kurnaz ev sahiplerini, yurt yapan cemaatleri zengin etti. İşsiz öğretmenler, işsiz mühendisler, işsiz işletmeciler ordusu büyüdü...

Şafak hayatını kaybettikten beş ay sonra, katıldığı bir basın açıklaması nedeniyle üç yıl hapis cezasına çarptırıldı.

İntiharlar 2011’de, 2012’de devam etti.

Kasım 2013’te bir araştırmanın sonuçları yayımlandı. 2007’de itibaren basına yansıyan intihar sayısı 39’du.

Şubat 2014’te bu listeye Sinoplu Gamze de eklendi. Kimya öğretmeniydi.

Ve 13 Mayıs 2014’te Soma’da atanamayan iki öğretmen, Ramazan Şahin ve Tezcan Şentürk, devletin işveren olduğu ve AKP’nin seçim malzemesi olarak dağıttığı kömürlerin çıkarıldığı bir madende hayatını kaybetti.

“Ne demek Öğretmen Olamayanlar Birliği!” demişti. Öğretmenliğin fıtratına da ölümü ekledi.

“Ataması Yapılmadığı İçin Ölenler Birliği” kuruldu.

“Bu ölüm-dirim kavgası” diyenlerin sesini hâlâ duymadın mı, öğretmen kardeşim...

* Bu yazı geçen 21 Mayıs'ta Sol gazetesinde yayımlanmıştı. Yazının ardından, bir intihar daha kayıtlara geçti. Sınıf öğretmenliği mezunu Mardin Kızıltepeli Nihat Kılınç, Temmuz ayında yapılan KPSS'de gerekli puanı alamadı. Birkaç gün sonra düğünü vardı, hayali hem mesleğe başlamak, hem bir yuva kurmaktı. İkisi de olmadı.