1827 yılında, ölümünden bir yıl önce arkadaşı Josef von Spaun'un anlatımıyla Schubert “Bir süredir keyifsizdi. Nasıl olduğunu sorduğumda 'yakında dinleyecek ve anlayacaksınız' diyordu. Bir gün beni Schober'e davet etti. (O dönemde Schubert en yakın arkadaşı Schober'in evinde kalıyordu) 'Size bir lied albümü söyleyeceğim. Düşüncelerinizi merak ediyorum' dedi. Hareketli bir sesle bütün albümü söyledi. Şarkıların karanlık anlatısıyla açmazda kalmıştık. Schober, sadece bir şarkının, Der Lindenbaum'un (Ihlamur Ağacı) hoşuna gittiğini söyledi. Schubert cevabında, bu albümün diğer tüm şarkılarından daha fazla hoşuna gittiğini ve ileride bizlerin de seveceğini belirtti.”
Schubert'in burada bir lied albümünden bütün olarak bahsetmesi ve baştan sona seslendirmesi o dönem için ilginç ve yeniydi. Bestecinin 4 yıl önce bestelediği diğer lied albümü “Die Schöne Müllerin” (Güzel Değirmenci) ve daha öncesinde de Beethoven'in “An die ferne Verliebte” (Uzaktaki Sevgiliye) lied albümü'nün başlangıcı olarak değerlendirilebilse de, bu tür Schubert ile anlam kazanmıştır. 19. yüzyılın başında bağımsızlığını kazanan lirik piyano parçaları gibi, şimdi de eşlikli lied, halk şarkılarından uzaklaşarak bağımsız bir tür oluyordu. Bu dönemde bağımsız piyano parçaları albüm olarak birleştiriliyor. Lied'lerin orkestra düzenlemeleri yapılıyor, albümler oluşturuluyordu.
Wilhelm Müller'in (1794-1827) şiir albümü “Die Winterreise” 24 şiirden oluşur. Toplam 3 gün süren bir seyahati konu almıştır. Şair, 1822 yılında önce 12 şiiri yayınlar. Ancak Mart 1823 tarihinde diğer şiirleri de ekleyerek yeniden yayınlayacaktır. Schubert, 1827 yılında arkadaşlarına yaptığı küçük dinletide diğer şiirlerden haberi olmadığı için sadece ilk yayınlanan 12 şiiri bestelemiştir. Ancak albüm sırasının bozulmasını istemediği için Schubert ardından besteleyeceği 12 şiiri ayrı bir albümde toplamış ve ilk albümün sıralanmasını değiştirmemiştir.