Burcu Adıgüzel

''Niçin arkadaşlarıma benzemiyorum ki?'' diye hayıflanan pudra rengi bir yarasanın rengini arama hikâyesi… Biraz hüzünlü ama kalp ısıtan bir öykü.

Her şey yolunda gidiyordu oysa. Hayatından memnundu. Arkadaşlarıyla şakalaşan, geceleri iyi vakit geçiren bir yarasaydı. Ta ki gölde kendi yansımasını görene kadar! Diğer yarasalar ne kadar siyahsa pudra da o kadar beyazdı. Tıpkı geceyle gündüz gibi. Arkadaşlarına benzemek istiyordu ve bu nedenle pek çok şey denedi. Kâh karga tüylerini vücuduna buladı, kâh bacadan tüten dumanlarla kararmaya çalıştı, ama olmuyordu, ne yaparsa yapsın o beyaz bir yarasaydı. Arkadaş bulma çabaları ise hayal kırıklıklarıyla son buldu. Peki Pudra, farklı rengiyle mutlu olabilecek miydi? Bir gün kendi gibi olan beyaz yarasaları bulmak için yola çıktı. Merak edenleri Pudra'nın sürprizli keşif yolculuğuna davet ediyoruz.

Fiziksel farklılıklara sahip olmanın, yaşıtlarından farklı görünmenin çocuklar üzerinde nasıl bir yük oluşturabileceğini; öteki olmanın, parmakla gösterilmenin bazen tercih etmediğimiz ama sahip olduğumuz şeylerle de ortaya çıkabileceğini dinliyoruz öykü boyunca. Üstelik bunlar bir yetişkinin bile baş etmekte zorlandığı şeyler olabiliyorken çocukların küçük kalbinde nasıl yaralar açıyor kim bilir? Farklılıklarımızın ister doğuştan ister seçimlerimizle olsun bizi mutsuz etmesine izin vermemesini çocuklara anlatmanın en iyi yolu bir çocuk kitabıyla tanıdığımız bir hayvan olabilir. Beyaz yarasa, albino bir çocuğu anımsattı bana. Pudra, çocuklar için unutulmayacak bir karakter.

Kitabı hem yazıp hem resimleyen Betül Sayın, Pudra’nın tüm duygularını suratında detaylarıyla görebilmemizi sağlamış. Zor bulduğumuz, güçlü bir çizim türü. Yarasa gibi ilk akla gelmeyecek olan hatta sevimsiz bulunan bir hayvanı seçmesi de kitabın anlattıklarıyla örtüşüyor. Hatta beyaz olduğu için rahatsız olması da iyi bir gönderme. Betül Sayın, şahane bir iş çıkarmış…

KÜNYE: Rengini Arayan Pudra, Betül Sayın, Günışığı Kitaplığı, 2013, 32 sayfa.