Umut Dağlar

Bir fikirle ne yaparsınız? Üstelik aklınıza gelen çılgınca, tuhaf ve hatta başkaları tarafından dalga geçilecek bir fikirse…

Çoğumuzun hatta hepimizin zihninde zaman zaman tuhaf fikirler ortaya çıkar. Bazen bunları ifade ederiz, çoğu zaman da bu “tuhaf” fikirlerimizi kimseyle paylaşmaz, zihnimizin derinliklerine gömeriz. Yetişkinler için fikirlerini yönetmek çocuklara göre çoğunlukla kolaydır. Peki ya çocuklar? Onlar akıllarına gelen “tuhaf” fikirlerle nasıl iletişim kuracaklardır? Hem bilirsiniz, tarihten bu yana çocukların fikirleri her zaman “en tuhaf “ fikirler olma konusunda istikrarlı bir biçimde varlıklarını sürdürmektedir…

“Bir fikirle ne yaparsın?” ise çocuklarımızı karşılaştığı fikirlerle ne yapacaklarına, onlara amansız bir anda gelen o “tuhaf” düşüncelere karşı nasıl davranacağına dair kaleme alınmış bir eser. Kahramanız, yanı başında beliriveren fikirle gerçekten ama gerçekten ne yapacağını bilemiyor. Onu görmezden gelmek, saklamak, yok saymak ise en başta denediği şeyler de olsa ne olursa olsun zihninden o fikri atamıyor. Fikrini başkalarına gösterdiği zaman ise karşılaşacağı şeylerden korkuyor. Tüm bunlarla boğuşup dururken fikrinin yanında onun ışığında kendini daha güvende hissetmeye başladığını fark ediyor. Sonrasında ise o “tuhaf” fikrini bağrına basıyor. İçinde gün be gün büyütüyor. Fikrinin sıcaklığında ona muhteşem bir gökyüzü bile sunuyor… Çünkü fikri yanında olduğunda elleri üstünde bile yürüyebiliyor!

Bir gün öylesine garip bir şey oluyor ki, sadece kendisine ait bir fikir açtığı gökyüzüne doğru bir yolculuğa çıkıyor. Herkeste bir parça bırakıyor. Kahramanımız ise artık bir fikirle ne yapacağını çok ama çok iyi biliyor. Bir fikirle, en başta ne yapacağını bilmediği o fikirle dünyayı bile değiştirebiliyor…

“Bir fikirle ne yaparsın?” resmedilirken, kahramanımızın fikirle ne yapacağını bilemediği zamanlar renksiz olarak önümüze sunulmuş; fakat fikrini sahiplenip kabul ettiği ona sarıldığı zamanlar ise renkli bir biçimde kaleme alınmış olarak karşımıza çıkıyor. Kitabımızın bize verdiği mesajlardan biri de bu aslında: Fikirlerimize sahip çıktığımız, koruyup kolladığımız ve onlara sarıldığımız zaman dünyanın renklerini bulabileceğimiz. Etrafımız tarafından ne kadar tuhaf karşılanırsa karşılansın, çokça fazla eleştiri alsa da onları sahiplenmemizin bizleri güvenli bir alana çekeceğini anlatıyor bizlere.

Toplumsal baskının fazlaca hissedildiği toplamlarda çocuklarımızın fikirleri, yaratıcılıkları, hatta hayalleri bile kapalı kapılar ardında kalıyor. Onların içlerindeki ve zihinlerinde mucizeyi ortaya koymaları ise zaman geçtikçe içinden çıkılmaz bir hal alıyor. İşte tam da bu noktalar bu ve benzeri kitaplar onların özgüvenlerini yerine getirecek, kendilerini daha net ifade etmelerini sağlayacak, duygu ve düşüncelerinden korkmamalarını tersine onları sahiplenmelerini sağlayacak eserler olarak karşımıza çıkıyor.

Evet, zaman zaman hepimiz bir fikirle ne yapacağımızı bilemeyebiliyoruz. Kafamız karışıyor, hatta korkuyor ve saklanıyoruz. Çocuklarımızda bu doğal akışın içinde ne olursa olsun bu tablodan etkileniyor, gelişim süreçleri esnasında onlarda onulmaz yaralar bırakıyor. Fakat o yaraları sarmak bizlerin elinde. Onların fikirlerine ve duygularına sarılabilmesini sağlamak, sımsıkı kucaklamalarına yönlendirmek mümkün.

“Bir fikirle ne yaparsın?”, renkli bir dünyaya açılan kapının, kabullenişin, dünyayı değiştirmenin öyküsü… “Tuhaf”lıklara sarılmanın, onlara içinde kocaman yerler açmanın, gökyüzünün sınırlarını keşfetmenin başlangıcı…

“Bir fikir” ile kendine sarılan ve dünyayı değiştirecek olan çocuklarımıza…

KÜNYE: Bir fikirle ne yaparsın? Kobi Yamada, Nar Çocuk, 2016, 40 Sayfa.