Pandemide uzaktan eğitimin zorluğu ve yarattığı eşitsizlikler bir yılı aşkın bir süredir çözülemezken, cezaevlerinde bulunan binlerce öğrenci, eğitim hakkına erişmekte sıkıntı çekiyor. Ceza İnfaz Sisteminde Sivil Toplum Derneği (CİSST) Hapiste Öğrenci Tematik Alan Temsilcisi Özge Akyüz, cezaevlerinde ders materyallerine ulaşamayan, hangi sınavdan kaldığını bilmeyen, sınav sonucunda üniversiteye yerleşmeye hak kazanmasına karşın kaydını yaptıramayan öğrenciler bulunduğunu ifade etti.

Adalet Bakanlığı’na bağlı Ceza ve Tevkifevleri Genel Müdür Yardımcısı Namık Kemal Varol, 31 Ekim 2019’da Meclis İnsan Haklarını İnceleme Komisyonu’nda yaptığı konuşmada hapishanelerde 58 bin 579 öğrenci bulunduğunu açıkladı. Cumhuriyet’ten Tuğba Özer’in haberine göre, 2 yıldır yeni bir veri paylaşılmaması ve konu hakkındaki soru önergelerinin yanıtsız bırakılması sebebiyle son istatistikler bilinmese de hapishanede öğrenimini sürdürebilecek durumda olan en az 265 bin 646 öğrencinin olduğu ifade ediliyor.

'UZAKTAN EĞİTİMLERE KATILMA TALEPLERİ REDDEDİLİYOR'

Dış dünyada aynı yaş gruplarına sağlanan öğrenme fırsatlarıyla cezaevinde bulunanlar arasında ciddi bir farklılık ve eşitsizlik durumunun söz konusu olduğunu ifade eden CİSST Hapiste Öğrenci Tematik Alan Temsilcisi Özge Akyüz “Eğitimler ‘dış’ dünyada online devam ediyor. Dolayısıyla mahpuslar ders notlarına ulaşmakta bu yönüyle de çok zorlanıyorlar. Hapishane idaresinden online eğitimlere katılmayı, bilgisayar kullanmayı talep ediyorlar. Ancak cezaevleri altyapının yetersiz olduğu, böyle bir kullanım sırasında mahpusların yanında personel bulundurulması zorunluluğu, sağlık, güvenlik, teknik aksaklık ve sair gerekçelerle bu talepleri reddediliyor” şeklinde konuştu.

MASAYA ULAŞMAK DAHİ 'LÜKS'

Siyasi tutukluların güvenlik gerekçesi gösterilerek bilgisayar kullanım izni almalarının daha zor olduğunu sözlerine ekleyen Akyüz, cezaevindeki bir öğrencinin yaşadıkları üzerinden şöyle örnek verdi:

“Ağırlaştırılmış müebbet hükümlüsü mahpus, tecritte tutulduğu odasında bulunan tek masasında hem yemeğini yemek hem ders çalışmak hem eşyalarını tutmak zorunda olmasından bahsediyordu. Bunun günde 3 kez yapılan bir rutin olduğunu düşünün. Onun için ders çalışmanın epey zor olduğunu, daha büyük bir masa talebinin olduğunu ve masanın kendisine verilmediğini söylüyordu. Biz dışarıdakiler için yalnızca bir masa ama onun için buna ulaşmak bile bir lüks olabiliyor.”