Ali Ekber Doğan
Ali Ekber Doğan, ODTÜ Siyaset Bilimi ve Kamu Yönetimi Bölümü mezunu. Ankara Üniversitesi SBF Kentleşme kürsüsünde doktorasını yaptı. “Eğreti Kamusallık”, “Birikimin Hamalları" ve "Tarih Sınıflar ve Kent: Sevilay Kaygalak'a Armağan” başlıklı kitapları bulunmaktadır. Mersin Üniversitesi Kamu Yönetimi Bölümü öğretim üyesiyken, ”Bu Suça Ortak Olmayacağız” başlıklı bildiriye imza attığı gerekçesiyle Aralık 2016’da sözleşmesi yenilenmeyerek işten çıkarılan Doğan, Nisan 2017'de çıkartılan KHK'yle da kamu görevinden ihraç edildi. Halen, "Türkiye'de Sol Siyaset Coğrafyasının Oluşumu-1960-80" ve "100 Yılda Sınıf Mücadeleleri" konulu iki ayrı yayın projesinin koordinatörlüğünü yürütüyor. | ekbera@gmail.com
Çoklu krizler dünyasında, doğacı komünizm ve eko-sosyalist mücadele
Elbette eko-sosyalistlerin de beslenme, giyim-kuşam, enerji kullanımı başlıklarında yeşil göz boyamadan farklı bir etiği kendi örgütlü ilişki ve faaliyet düzlemlerinde bugünden geliştirmenin yolları üzerine düşünmeleri gerekiyor.
Krizler çağında siyasetin sarkacı ve NATO’nun Ukrayna cephesi
I. Emperyalist paylaşım savaşından beri, proleter devrimcilerin emperyalist savaş karşısındaki tutumu, kendi kapitalist devletiyle parçası olduğu emperyalist bloğun arkasında dizilen düzen solunun çağrılarına tam cepheden karşı çıkmak olmuştur.
Gezi’yi gerçek siyasal değişimlere taşımak
"Çaresizlikle düşüp kalksa da, faşist düzen aktörlerince manipülasyona yatkın da olsa, devrimcilerin gözünü dikmesi gereken yer, fırtınanın gözüne dönüşmekte olan tutunacak dalları kırılmışların öfkesidir. Yeni halk ayaklanmalarının enerjisi de kuşkusuz buradadır."
Şenlikli isyanın eleştirel muhasebesi
Bu yıldönümü yazısında, Gezi’yi son üç yıldaki isyan dalgası içinde gerçek siyasal değişim yaratacak strateji meselesini yeniden gündeme getiren Sudan ve Şili deneyimiyle, Henri Lefebvre’nin Akdeniz toplumlarıyla ilgili bir tezi ışığında yeniden değerlendirmeye çalışacağım.
Beyaz yaka grileşirken sınıfın yeni isyankar bölükleri
Faşizmin ilk yükseliş döneminden beri tekrarlanan evrensel bir eğilim yeniden galebe çalmaya başladı: İlerletilemeyen her düzen-dışı sosyal mücadele momentumu, bir süre sonra devrimcilerin kellesini de vuracak bir aşırı sağ yükselişin önünü açma potansiyeli taşır.
Orta sınıf tartışmasında unutulan boyut: Orta burjuvazi
Gerek liberter sol gerekse de Marksist solun sınıfsal analizlerinde üzerinden atladığı orta burjuvaziye bir ara katman diyemeyiz. Onun hem sosyo-ekonomik açıdan, hem de ideolojik-politik anlamda burjuva sınıfının görece istikrarlı ana gövdesi olduğunu görmek gerekir.
Proletaryanın 1980 sonrası genişleme dalgaları ve İslamcıların sırrı
Neoliberalizm ve savaş nedeniyle yaşanan bu mülksüzleşme-işsizleşme-proleterleşme dalgaları kentsel alanlarda kendi hesabına çalışan ya da küçük aile işletmelerinin sürekliliğini, hatta zamanla bir kısım küçük ve orta boy işletme sahibinin palazlandığı bir süreç oldu.
“Orta sınıf“ ve ara katmanlar meselesi
Bu yazımda esas olarak, Bora-Soyer polemiğinden hareketle “orta sınıf” mitinin entelektüel çevrelerdeki popülaritesinin tarihsel kökenlerine ve ücretli proletaryanın genişlemesiyle küçük burjuva ara katmanların daraldığı yönünde sosyalist algıdaki ortalama kabule ilişkin yer yer kışkırtıcı da olmaya çalışan değerlendirmelerimi paylaşmak istiyorum.
Rejim “asgari ücretin yeniden düzenlenmesi” gündemini kurarken, emekçilerin Gezi'sini düşünmeli
Kara kışın ortasına denk gelen son iki ayın, sosyal mücadeleler tarihine not düşülesi bir ay olarak hatırlanmasını sağlayacak en önemli şey, önümüzdeki bir ayda yaşanacak daha büyük bir yükselişle 1 Mayıs’a varılması, onun da Gezi/Haziran günlerine bağlanması olacaktır.