Lobna Allami…

Filistin’den Türkiye’ye iltica etmiş bir ailenin çocuğu. 

ODTÜ Felsefe Bölümü mezunu, hayat dolu, dört dil bilen, seyahati seven, dans eden genç bir kadın.

31 Mayıs 2013’te Gezi Parkı’nda Devrimci İşçi Sendikaları Konfederasyonu’nun düzenlediği basın açıklamasına katıldı. Oturma eylemi yapılıyordu. Polisin gazlı saldırısı başladı. Bir anda kafasına isabet eden gaz fişeğiyle yere yığıldı. Kanlar içinde kalmıştı. 

Felç geçirdi. 

3 beyin ameliyatının ardından yaşama tutundu. Kendini ifade edebilecek şekilde konuşmaya başlaması, eski günleri, bilgi ve becerilerini hatırlaması yıllar sürdü. 

*

Berkin Elvan…

16 Haziran 2013’te İstanbul Okmeydanı’ndaki evinden sabah 06.30’da ekmek almak için sokağa çıktı. 

14 yaşındaydı.

Polisin attığı gaz kapsülü başına isabet etti. 

Komaya girdi, 269 gün süren yaşam mücadelesi sonucunda 11 Mart’ta hayatını kaybetti. 
Ölümünden 3 gün sonra Tayyip Erdoğan, konuşma yaptığı bir mitingde Berkin için “terörist” ifadesini kullandı, annesi Gülsüm Elvan’ı yuhalattı. 

*

Nurullah Yılmaz…

İstanbul Tuzla’da bir inşaatta çalışmaya başlamıştı. 16 yaşındaydı. 

Nurullah 19 Şubat 2019 günü operatör kabini bozuk olduğu için kendisine çarpan vinç nedeniyle felç kaldı. 

Solunum cihazına bağlı olarak yaşayan Nurullah’ın bakımını işsiz babası Ahmet Yılmaz üstlendi. 

*

AKP Sözcüsü Ömer Çelik, dün Saray Rejimi ifadesini kullananları “Demokrasiyi Felç Etme Örgütü” olarak suçlamış.

Yanlış bilmiyorsak, “Saray Rejimi” ifadesini ilk kullanan kişiler arasında bu haber sitesinin yazarları da bulunuyor. 

Lobna’nın, Berkin’in, Nurullah’ın hayatlarına kasteden bu düzeni tanımlamak için kullandık Saray Rejimi kavramını.

Doğruluğunu, tutarlılığını, açıklayıcılığını hayat kanıtladı. 

*

Bugün 1 Mayıs.

Bugün bir kez daha Saray Rejimi’nin emekçilere karşı suçlarını haykıracağız. 

Felç bıraktıkları, bizden aldıkları, aç bıraktıkları, zindanlara attıkları adına ve onlar için haykıracağız. 

Salgın koşullarında çalışmaya zorlananlar adına haykıracağız. 

Yaşayabilmek için, adına Saray Rejimi denen bu düzeni felç etmek gerektiğinin bilinciyle haykıracağız. 

Ölmekten korktuğumuz halde ölüme inanmadığımız için…

Yaşamak, yani ağır bastığından…

Sosyalizm için haykıracağız. 

Lobna için,

Berkin için,

Nurullah için…

Yaşamak için Yaşasın 1 Mayıs!