(İleri - Bilim) Avusturya’da bulunan Uluslararası Uygulamalı Sistem Analizi Enstitüsü (IIASA) tarafından yürütülen araştırma, dünya nüfusunun 2070 itibariyle 9.4 milyara ulaşacağını, 2100’de ise 9 milyara düşeceği tahmin ediyor. Birleşmiş Milletler’in araştırması ise dünya nüfusunun 2100 yılında 11 milyar olacağı yönünde.

Bu projeksiyon, tüm ülkelerdeki doğum oranları, yaşam süresi, eğitim, göç vb. diğer demografik özellikleri dikkate alarak hazırlanmış. Araştırmada, eğitim yaygınlaştıkça doğum oranlarının düştüğü görülmüş. Özellikle kadınların eğitiminin artmasının nüfusa etkisini projenin yöneticisi Wolfgang Lutz şu sözlerle değerlendirdi: “Kadınlar, eğitimleri arttıkça, çocuk yapma ve aile büyüklüğü kararlarında daha fazla söz sahibi oluyorlar ve bu her zaman daha az çocuk anlamına geliyor”.

Geçtiğimiz hafta, Proceedings of the National Academy of Sciences dergisinde Avusturalyalı bilim insanları Prof. Corey Bradshaw ve Prof. Barry Brook önemli bir makale yayımladılar. Makalede çok sıkı doğum kontrolü politikaları ve hatta kitlesel ölümlerin olması durumunda bile, kaynakların küresel sürdürülebilirliğin sağlanamayacağı belirtiliyor. Yazarlar, dünyanın yükselen doğal kaynak tüketimini tersine çevirecek ve daha fazla geridönüşüm hedefleyen politikalara ve teknolojilere odaklanması gerektiğini ancak bunu yapmanın kolay yolları olmadığını ifade ediyorlar. Araştırmacılar dokuz farklı senaryoya göre nüfus artışını modellemişler. Çin’deki her aileye bir çocuk politikası, küresel çatışma ya da 2 milyar kadar insanın ölümüyle sonuçlanan kitlesel bulaşıcı hastalıklar durumunda bile 2100 yılındaki nüfusun 5-10 milyar arasında olacağı tahmin edilmiş. Bradshaw, “Küresel nüfus geçtiğimiz yüzyılda o kadar hızlı arttı ki, şimdiye kadar yaşamış tüm insanların yakşalık yüzde 14’ü şu an hayattalar” dedi. “Birkaç nedenden dolayı bu durum sürdürülebilir değil: herkesi besleyebilmek, ve nüfusun iklim ve çevre üzerindeki etkileri en önemlileri” dedi.

İlgili makale : Barry W. Brook Corey J. A. Bradshaw, “Human population reduction is not a quick fix for environmental problems”, Proceedings of the National Academy of Sciences, 2014. doi: 10.1073/pnas.1410465111