Suruç’un 49. ayında polis ablukasında eylem

Suruç katliamının 49. ayında Suruç Aileleri İnisiyatifi Kadıköy Halitağa Caddesi’nde polis ablukası altında eylem gerçekleştirdi.

Suruç katliamının 49. ayında Suruç Aileleri İnisiyatifi Kadıköy Halitağa Caddesi’nde polis ablukası altında eylem gerçekleştirdi. 

Özgür Gelecek'in haberine göre, İnisiyatif adına Suruç katliamında yaralanan Çağla Seven’in yaptığı açıklamada 2015’ten bu yana sürdürdükleri adalet mücadelesinin altını çizerek katliamın tutuklu olan faillerin SEGBİS aracılığıyla mahkemeye fiziki olarak getirilmekten kaçınıldığı ve dolayısıyla adil yargılamanın önünün kesildiği belirtilerek ayrıca dosyanın genişletilmeyerek yargılanması gereken isimlerin “tanık” sıfatıyla mahkemeye dahil edilmesi ve tüm faillerin ortaya çıkarılmaması gerçekliği vurgulandı. “Herkes için adalet” taleplerini yineleyen Seven, geçen ay Kadıköy’de yapılan polis saldırısında birçok kişinin yaralanmasına ve gözaltına alınmasına dikkat çekti. Cumartesi Annelerinden yaşamını yitiren Elmas Eren’i anan Seven, “Onun adalet mücadelesi bizlere emanettir. 39 yıldır taşıdığı adalet bayrağını yere düşürmemek boynumuzun borcudur” dedi.

Eylem, Suruç katliamında yaşamını yitiren 33 insan şahsında yapılan 33 dakikalık sessiz oturma eyleminin ardından katliamda yaşamını yitirenlerin isimlerinin okunması ve “yaşıyor” sloganının atılmasıyla sona erdi. Son olarak Suruç için, Antep için adalet sağlanana kadar eyleme devam edeceklerini belirten Suruç Aileleri İnisiyatifi katliamın 50. ayında Halitağa Caddesinde adalet taleplerini yineleyeceklerini belirtti.

TİP’ten toplumsal muhalefetin tüm güçlerine çağrı: 'Kayyum darbesini boşa düşürebiliriz'

TİP, üç ildeki kayyum darbesiyle ilgili toplumsal muhalefetin tüm güçlerine çağrı yaptı. 5 başlıkta durum tespiti ve yapılması gerekenlerin sıralandığı çağrı metninde, "İktidarın krizini, Saray’ın nihai krizi haline dönüştürmek elimizdedir” ifadeleri kullanıldı.

İleri Haber

Türkiye İşçi Partisi (TİP), AKP’nin üç ildeki kayyum darbesiyle ilgili toplumsal muhalefetin tüm güçlerine çağrı yaptı. Çağrıda, “Sosyalistlerin, Türk ve Kürt ilerici güçlerinin, baskıya direnmenin ötesine geçen politik bir yanıt üretmesi mümkün ve zorunludur. İktidarın krizini, Saray’ın nihai krizi haline dönüştürmek elimizdedir” denildi.

Diyarbakır, Van ve Mardin büyükşehir belediyeleri eşbaşkanlarının görevden alınarak yerlerine kayyum atanmasının, faşist bir uygulama olmanın yanı sıra, Saray Rejimi’nin yakın gelecekteki olası siyasi hamlelerinin işaretlerini de verdiği belirtilirken, 31 Mart-23 Haziran seçimlerinde ciddi bir yara alan iktidarın, içinde bulunduğu krizden bir kez daha demokrasiye, özgürlüklere ve halka saldırarak çıkmaya çalıştığı ifade edildi.

“Emekçi halkımızın bu yeni saldırı dalgasına vereceği yanıt tarihsel bir öneme sahiptir. Sosyalistlerin, Türk ve Kürt ilerici güçlerinin, baskıya direnmenin ötesine geçen politik bir yanıt üretmesi mümkün ve zorunludur. İktidarın krizini, Saray’ın nihai krizi haline dönüştürmek elimizdedir” denilen çağrı metninde 5 başlıkta durum tespiti ve yapılması gerekenler sıralandı:

1. Yaşadığımız, Saray’ın bekâ savaşıdır

İktidar, Türkiye’nin bugün içinden geçtiği ekonomik yıkım ve iç-dış politikadaki istikrarsızlığın sorumlusudur. Halka bir gelecek umudu veremeyen AKP, yaşadığı sıkışmayı “içeride, dışarıda savaş” politikasıyla perdeleme gayretindedir. Saray, iktidarını korumak için, halkları düşmanlaştırmayı, emekçi çocuklarını ölüme göndermeyi göze almıştır. Kürt halkının siyasi iradesini kırma çabası, Suriye’nin kuzeydoğusunda ABD ortaklığıyla girişilen “Güvenli Bölge” ve İdlib’de terör bağlantılı grupları koruma maceraları bir bütünün parçalarıdır. Bu sorunları parçalara ayırarak düşünmek, atılan kimi adımları “ulusal politika” olarak meşrulaştırmaya çalışmak kabul edilemez. Saray’ın emperyalist merkezlerle kol kola, ülkemizde ve Suriye’de giriştiği pervasız saldırılara karşı üretilecek ortak toplumsal tepki, “bekâ savaşı” söylemini yerle bir edebilir.

2. Kayyum, hem Doğu’nun hem Batı’nın, hem Türk’ün hem Kürt’ün sorunudur

HDP’li belediyelere kayyum atanması, demokrasiye, özgürlüklere ve halk iradesine yapılmış açık bir darbedir. AKP’nin bu adımı, muhalif partilerin elindeki tüm belediyelere de bir gözdağı anlamına gelmektedir. Türkiye’nin doğusunda ve batısında çoğu zaman farklı dinamiklerle hareket eden toplumsal muhalefet yan yana gelebilme, ortak bir mücadele zemininde buluşabilme fırsatı vermektedir. Haziran Direnişi, Cumhurbaşkanlığı referandumu, 31 Mart ve 23 Haziran seçimleri gibi uğraklarda buluşabilmiş bu iki dinamik bir kez daha ve bu defa Saray için yıkıcı olacak şekilde bir araya gelebilir. Türk-Kürt kardeşliği, bir arada yaşam iradesi ve yeni bir yurttaşlığın inşası bu mücadelelerle pekişecektir.

3. AKP ve sağ böler, çözüm soldadır

Belediyelerin gasp edilmesi, bir süredir konuşulan yeni bir “çözüm süreci” denemesinin samimiyetsizliğini de bir kez daha ortaya koymuştur. Bu topraklarda, etnik ve inanış temelinde yaşanan ne kadar ayrışma varsa, müsebbibi Türk-İslam sentezine dayanan Türkiye sağıdır. Bu sentezin bugünkü temsilcisi, attığı tüm adımlarla bölünmeyi derinleştiren AKP’dir ve bu partinin kökleri de, Kürt meselesinin çözümü değil bizzat kaynağıdır.

Türkiye’de Kürt meselesinin çözümünde ilerleme sağlanabilmesi için acil alınması gereken tedbirler, silahların susması, siyasi tutukluların serbest bırakılması, görevden alınan seçilmiş belediye başkanlarının görevlerine iade edilmesidir. Öte yandan, savaş ve kan bu coğrafyanın kaderi değildir, kalıcı barışın sağlanması mümkündür. Bunun için, gücünü halktan alan, emperyalist merkezlere inisiyatif alanı bırakmayan ve mümkün olduğunca şeffaf bir diyalog sürecinin koşulları sağlanmalıdır.

4. Bölgesel politikalar köklüce değişmelidir

AKP iktidarının ülkemizi içine soktuğu bölgesel kriz, acil ve gerçekçi politik açılımları zorunlu kılmaktadır.

Suriye’nin geleceğine, Suriye’nin halkları karar verecektir. Türkiye ile Suriye arasında bir an önce hükümetler arası diyalog kurulmalıdır. Bölgesel barışın koşullarının oluşturulması, Türkiye’deki Suriyelilerin durumu ve cihatçı güçlerin tasfiyesi iki ülke arasındaki diyaloğun öncelikli gündemleri olmalıdır. TSK’nin Suriye’deki askeri varlığı da, NATO ve ABD ile girilen angajmanlar da Türk, Arap ve Kürt emekçi halklarının çıkarlarına aykırıdır.

5. Emek mücadelesi Saray’ı yener, kardeşliği güçlendirir

Ekonomik kriz, siyasi ve toplumsal çatışmayı güncel olarak derinleştirmektedir. Saray Rejimi, kendi bekâsı, yandaşlarının, ulusal ve uluslararası patronların çıkarları uğruna emekçileri büyük bir yıkımın içine atmıştır. AKP’li veya kayyum atanan belediyelerdeki büyük israf, kayırmacılık, ağır borçlar ve emekçilerin çalışma koşulları da genel ekonomik yıkımdan bağımsız düşünülemez. Dahası, yeni ekonomik saldırıların kapıda olduğu, Türkiye’nin dört bir yanındaki emekçilerin daha ağır yaşam koşullarına zorlanacağı bir gerçektir. Saray Rejimi belasından kurtulmak ve kardeşliği sağlıklı bir zemine kavuşturmak için, emekçilere kurtuluş umudu sağlayacak mücadelelerin tüm memlekette yükseltilmesi mümkün ve gereklidir.

Devrimci öğretmen Osman Lokumcu için cenaze töreni

Geçtiğimiz perşembe günü yaşamını yitiren Hopa Eğitim Sen Şube Başkanı, devrimci öğretmen Osman Lokumcu için cenaze töreni düzenlendi.

Perşembe günü yaşamını yitiren Hopa Eğitim Sen Şube Başkanı, devrimci öğretmen ve Özgürlük ve Dayanışma Partisi (ÖDP) üyesi Osman Lokumcu için yoldaşları tarafından cenaze töreni düzenleniyor.

Lokumcu, perşembe akşam saatlerinde geçirdiği kalp krizi sonucu hayata kaybetmişti.

Birgün'de yer alan habere göre, 12 Eylül döneminde insanlık dışı işkencelerin merkezlerinden biri olan Diyarbakır Cezaevi’nde hapis yatan Osman Lokumcu, hayatı boyunca devrimci mücadeleden hiç ayrılmadı.

Lokumcu, çıkarılan yasal engeller nedeniyle uzun süre öğretmenlik yapamadı.

1994 yılında Artvin Kemalpaşa’da yerel seçimlere devrimci güçler adına bağımsız aday olarak katılan Lokumcu, daha sonra Kamu Emekçileri Sendikaları Konfederasyonu ve Özgürlük ve Dayanışma Partisi’nin kuruluş çalışmalarında aktif rol aldı. Lokumcu, Hopa Eğitim Sen Şube Başkanı olarak görev yürütüyordu. Lokumcu ayrıca Kermalpaşa ilçesinde BirGün gazetesinin sorumluluğunu üstlenmişti.

Lokumcu'nun üyesi olduğu ÖDP de Lokumcu'nun ardından şu mesajı paylaşmıştı: 

Fidel ve spor

Geçtiğimiz günlerde 93. doğum gününü kutladığımız Küba Devrimi'nin lideri Fidel Castro'nun Küba sporuna yaptığı katkıları çevirdik...

Çeviri: Özgür Yılmaz

Küba tarihi boyunca Olimpiyatlar'da 220 madalya kazandı, bunlardan 16'sı altın, 69'u gümüş, 74'ü ise bronz madalyaydı.

İleri Hatırlatıyor

Fidel Castro 93 yaşında!

"Spor yalnızca bizim ülkemizde bir politik araç değil evet ama yalnızca bizim ülkemizde spor devrimin bir sonucudur" diyen Fidel sporun önemini böyle teslim etmişti. 

Devrim'den önce Küba halkının yalnızca yüzde 0.25'i spora ulaşabiliyordu. Bu sporlar da genel olarak beyzbol ve bokstu.

Fidel iktidara geldikten sonra 1961 yılında 936 No'lu yasayla Ulusal Spor Enstitüsü'nü kurdu.

Fidel'in amaçlarından biri sporu Küba'nın her karışına yaymaktı. Bu doğrultuda beden eğitimi ve spor derslerini ilk ve orta düzeyde okullarda ve fabrikalarda yapılmasının gerekli olduğunu savundu.

Küba sporunda asıl devrim 1961'den sonra başladı. Bu tarihten itibaren tüm Küba'ya yayılan spor kuruluşlarıyla her yaştan çocuk ve kadınlar spor faaliyetlerine katılabildi.

Bu faaliyetlerde önemli nokta yaş sınırı olmaması ve ulusal ve uluslararası şampiyonalara katılmaktı. 

Fidel sporu rehabilite edici bir aktivite olarak ve dayanışma, yoldaşlık, gönüllülük, sorumluluk, disiplin gibi değerleri geliştirmenin yolu olarak gördü.

Fidel Castro, 22 Ağustos 1963'te Ulusal Okullararası Spor Oyunları'nda yaptığı konuşmada, "Spor sağlığa yardım eder, spor güçlendirir -yalnızca fiziken değil moralmen de yapar bunu- karakteri, cesareti, kasları güçlendirir. Zekayı geliştirir. Sağlıklı yurttaşlar yetiştirir. Her açıdan hazırlıklı ve gelişkin yurttaşlar yetiştirir" ifadelerini kullandı.

Sporu geliştirmek için her türlü olanağı sağlayan Castro, 2 Eylül 1977'de "Spor yurttaşlarımız için en temel haklardan biridir" şeklinde konuştu.

Atlet Yetiştirme Okulları'nın kurulması ve her yaştan Kübalının erişebileceği okullar kurulması, Küba'nın olimpiyatlarda bu kadar başarılı olmasını açıklar. 

Fidel'in Küba sporuna bu katkıları sayesinde Küba, 1960'dan itibaren bölgede öne çıkan bir spor ülkesi oldu. 

1991'te Latin Amerika ve Karayipler Olimpiyatları Havana'da gerçekleşti. Küba sporda öyle gelişti ki olimpiyatlardaki en başarılı 20 ülke arasına girdi.

Küba 16 branşta 16'sı altın, 69'u gümüş, 74'ü ise bronz olmaz üzere 220 madalya kazandı. 1972 Münih oyunlarında Kübalılar bir ödül kazanamadı.

Daha sonra Küba'nın bu spor anlayışı birçok ülke tarafından da takip edildi.

Castro spor anlayışını "Bizim sporda yaptığımız çalışmalar galibiyet odaklı değildir. Başarılarımızı kardeş halklarla da paylaşıyoruz" şeklinde ifade etti.

Bu anlayışın başarısı şuradan da görülebilir. Küba Devrim'den önce, 1900 ve 1956 arasında toplamda 7 olimpiyata katıldı. Bu yarışmalarda toplamda 5 altın ve 2 bronz madalya kazanabildi.

Kaynak: Telesur

Devrimci gençlik önderi Harun Karadeniz'in ölümünün 44'üncü yılı

Türkiye gençlik liderlerinden TİP üyesi Harun Karadeniz'i 44 yıl önce bugün kaybettik.

İleri Haber

68 kuşağı gençlik eylemlerinin önderlerinden ve Türkiye İşçi Partisi (TİP) üyesi Harun Karadeniz'i 44 yıl önce bugün kaybettik.

Harun Karadeniz, 1975 yılında tutuklu olduğu sırada yakalandığı hastalık nedeniyle hayatını kaybetti. 

KİTLELERE ÖNCÜLÜK EDEN İSİMLERDEN BİRİ

Karadeniz 1962’de İTÜ İnşaat Fakültesine girdi. Öğrencilik yıllarında Öğrenci Derneği başkanlığı ve İTÜ Öğrenci Birliği başkanlığı yaptı. Birçok anti-emperyalist eylemin en ön saflarında, boykotlarda, okul işgallerinde kitlelere öncülük eden isimlerden biriydi.

Dönemin en büyük öğrenci yürüyüşü olan "Özel okullar devletleştirmelidir" yürüyüşünde yer aldı ve kampanyasında etkin rol oynadı. Eğitim sistemindeki reformları gerçekleştirmek için yapılan üniversite işgallerinden biri olan, "İlkokullardan Üniversiteye Dek Eğitim ve Devrim" sloganıyla yapılan "İTÜ işgali"nde öncü oldu.

ALTINCI FİLO EYLEMLERİ

Amerikan Altıncı Filo'sunun Dolmabahçe önlerinde denize döküldüğü eylemlerde etkin rol oynayan Karadeniz yakın arkadaşı Vedat Demircioğlu'nu kaybetti.

Harun Karadeniz, eylemin sürekli olabilmesi için bir parti çalışması gereğinin olduğunu söyler:

"Gençliğin asıl görevi emekçi sınıflara bilinç götürmek ve kendiliğinden sınıf olan işçi sınıfının, kendi için sınıf olmasının sağlanması için çalışmaktır.” Harun, gençliğin kendi başına devrim yapabilecek asli bir unsur olmadığını, sosyalizmin ancak işçi sınıfının devrimin öznesi olduğu koşullarda gerçekleşebileceğini ve gençliğin devrime giden yolda işçi sınıfının iktidar mücadelesinin bir parçası olması gerektiğini düşünmektedir."

Gençlik çalışmalarında her zaman aktif yer alan Harun Karadeniz, 'Milli Demokratik Devrim’cilerin halkı bilinçlendirmek ve devrimcileştirmek yerine onun adına asker, sivil, aydın zümre ile birlikte iktidarı ele geçirmeye çalıştığını düşündüğü için harekete katılmadı.

12 Mart Darbesi (1971) sonrası TKP ve Dev-Genç davalarından yargılandı. Dev-Genç davasından tutukluyken hapishanede ciddi bir hastalığa yakalandı, tedavisine izin verilmedi. 15 Ağustos 1975’de hayatını kaybetti.

SSCB döneminde 5 adet üretilen ‘nükleer kıyamet tankı’ bulundu

Rusya’nın Rostov bölgesinde Sovyetler Birliği döneminde sınırlı sayıda üretilen ve ‘nükleer kıyamet aracı’ olarak adlandırılan bir Ladogatankının bulunduğu bildirildi.

Rusya’nın Rostov bölgesinde Sovyetler Birliği döneminde sınırlı sayıda üretilen ve ‘nükleer kıyamet aracı’ olarak adlandırılan bir Ladogatankının bulunduğu bildirildi.

Haberrus'un Rossiyskaya Gazeta’dan aktardığı habere göre Rusya’nın güneyindeki Rostov bölgesinde yer alan Kamensk-Şahtinski kentinde, Sovyetler Birliği döneminde sadece 5 adet üretilen ve ‘nükleer kıyamet aracı’ olarak adlandırılan Ladoga tanklarının biri bulundu.

80’li yıllarda sadece 5 adet üretilen bu tanka, ‘en ağır limuzin’ de deniyordu, zira bu araçlar olası bir nükleer savaş durumunda kullanılmak üzere geliştirilmişti.

42 ton ağırlığında ve 6 yolcu alacak şekilde tasarlanan bu tanklar, kitle imha silahlarına karşı güvenli bir koruma sağlaması öngörülerek üretilmişti.

Leningradlı tasarımcılar tankı güçlü bir filtreleme-havalandırma ünitesi, ek hava tüpleri ve klima sistemiyle donatmıştı. İçleri oldukça konforlu olan Ladoga tanklarında ayrıca o dönemin en modern iletişim ve gözlem sistemleri, televizyon kameraları ve dış ortam kontrol cihazları bulunuyordu.

İlki 1980’li yılların başında üretilen ilk tank, T-80 tankının şasisi üzerinde geliştirildi, enerji kaynağı olaraksa 1100 beygir gücünde GTD-1000TF marka türbinli motor seçildi. Daha sonra Ladoga’lara daha güçlü olan GTD-1250 motoruyla donatıldı. Her iki motorun da radyoaktif tozdan otomatik arındırma işlevi bulunuyordu.

Ladoga’lar otoyolda 70 kilometre/saat hıza ulaşabiliyor ve tek depoyla 350 kilometre mesafe kat edebiliyordu.

Ladoga tankı 1986 yılında Çernobil’de arazi keşif çalışmalarında test edildi. Daha sonra bu testlerden edinilen deneyim, uzmanlar tarafından daha modern tankların geliştirilmesi için kullanıldı.