İleri Haber 

Yakın zamanda yayınlanan bir bilimsel araştırma nüfusun yoğun olduğu ve kötü barınma koşullarına sahip gecekondu mahallelerinde, işçi barakalarında ve hapishanelerde COVID-19’un çok daha hızlı yayıldığını ortaya koydu. Kamuya açık şekilde paylaşılan salgın verileriyle yerleşim yerlerini yoğunluk ve çevresel koşullar açısından karşılaştıran araştırmacılar, kalabalık bir şekilde yaşamanın birçok yönden sosyo-ekonomik durumla doğrudan ilişkili olduğunu belirterek, özellikle büyük kentlerde kalabalık ortamlardan sakınmanın alt sınıflar için genellikle mümkün olmadığını savunuyor.

Çalışmada yoksul halkın yaşadığı bu bölgelerde kötü barınma koşullarına eşlik eden yetersiz beslenme, sağlık hizmetlerine erişimin kısıtlı olması, temiz suya erişimin güçlüğü ve yetersiz sanitasyon gibi faktörlerin de bulaş riskini arttırdığı vurgulandı.

Salgınlar tarihi incelendiğinde veba, çiçek hastalığı, kolera ve grip gibi salgınlarda da benzer bir durumun yaşandığını aktaran araştırmacılar, zenginlerin şimdi olduğu gibi önceki salgınlarda da kendilerini nüfus yoğunluğundan kurtarıp daha geniş alanlara taşındıklarını, yoksulların ise zorunlu olarak kalabalık ortamlarda yaşamaya devam ettiklerini belirtti.

Makalenin tamamına erişim için:

Seidlein, L, Alabaster, G, Deen, J, Knudsen, J: Crowding has consequences: Prevention and management of COVID-19 in informal urban settlements.

https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S0360132320308398