Haydar Taştan ile ‘Bir Sokak Dayanışması’nın hikâyesi

Taştan, ''Hem benim evde olduğum zamanları, yani ev ile kurduğum ilişkinin beni saran ve dönüştüren ev mevhumunu, görsel imajlarla belgelemeye ya da kaydetmeye çalışırken bir taraftan da dışarı çıkarak sokağı, değişen kenti, değişen hayatı fotoğraflıyordum'' diyerek pandeminin hayatı nasıl değiştirdiğini kendi gözlemleri üzerinden anlattı.

Tilbe Akan

Altyazı sinema dergisinin Altyazı Fasikül ekibinin hazırladığı “Ä°çeriden Dışarıya” kısa film-video serisi kapsamında, yeni tip koronavirüs (Covid-19) pandemisinde yaptığı aktif çalışmayla semt dayanışmasının güzel bir örneÄŸi olan Kadıköy Dayanışma Ağı'na ve çalışmalarına odaklanan “Bir Sokak Dayanışması” kısa belgeselini çeken belgesel fotoÄŸrafçısı ve sinemacı Haydar TaÅŸtan, deneyimlerini Ä°leri'ye anlattı.

''Pandeminin ilk zamanları, bütün bir ülkenin, insanların ne yapacağını kestiremediÄŸi büyük bir korkunun olduÄŸu zamanda iÅŸçilerin toplu bir ÅŸekilde iÅŸe gitmesi, hayatlarına devam etmek zorunda bırakılmaları çok ilginç gelmiÅŸti'' diyen TaÅŸtan, ''Hem benim evde olduÄŸum zamanları, yani ev ile kurduÄŸum iliÅŸkinin beni saran ve dönüÅŸtüren ev mevhumunu, görsel imajlarla belgelemeye ya da kaydetmeye çalışırken bir taraftan da dışarı çıkarak sokağı, deÄŸiÅŸen kenti, deÄŸiÅŸen hayatı fotoÄŸraflıyordum'' diyerek pandeminin hayatı nasıl deÄŸiÅŸtirdiÄŸini kendi gözlemleri üzerinden anlattı.

Ä°çerden dışarıya video serisi nedir?

Ä°çeriden dışarıya video serisi nedir sorusunu yanıtlamadan önce Altyazı Fasikül'den bahsetmek gerekir. Altyazı Fasikül, Altyazı dergisinin sinemada ifade özgürlüÄŸüne katkı sunmak amacıyla hayata geçirdiÄŸi matbu ve dijital bir yayın. Altyazı Fasikül pandemiyle birlikte “Ä°çeriden dışarıya” isimli bir video serisi tasarlayarak belgesel ve video ile uÄŸraÅŸan sinemacılarla iletiÅŸime geçti. Biri de bendim. Bu kiÅŸilerden birer video, kısa film üretmesini istedi.  Üretilecek iÅŸlerin hem evde kalabilme lüksü olanların -yani bizlerin- ev içi deneyimlerimize ya da evde kalamayanların hikayesine dönen ve onları hikayesini anlatan bir kamerayla olması bekleniyordu. Bu ikisinin de olduÄŸu fakat bu hikayelere hem evin içine hem evin dışında sokaÄŸa hayata pandeminin üzerimizde yarattığı -yeni bir göz diyeceÄŸim- o yeni gözle nasıl baktığımızı ve nasıl iÅŸlerin çıktığını merak ederek tasarladığı video serisi. Bu video serisi aslında bir biçimiyle üretim pratiÄŸi ile de iliÅŸkili. Yeni bir üretim pratiÄŸi diyebiliriz buna. Evde kaldığımız ve çekimleri yapanların hem çektiÄŸi hem kurguladığı ya da arÅŸivindeki görüntüleri yeniden kurguladığı, yeniden montaja oturduÄŸu bir süreç olduÄŸu için bu biçimsel olarak da bir form kazanmış oldu. Bu yüzden aslında tüm bu üretilen iÅŸlerde beraber pandemide yeni bakışı kolektif bir üretime dönüÅŸtürmeyi amaçladığını düÅŸünüyorum Altyazı ekibinin. Ä°çeriden dışarıya video serisi ile ilgili bunları söyleyebilirim. Her salı yeni bir film yayınlanıyor Altyazı sinema dergisinin YouTube hesabında. Ve sonrasında filmin yaratıcısıyla kısa bir canlı sohbet gerçekleÅŸtiriliyor. Benim filmim “Bir sokak dayanışması” yayınlanan 5. film oldu.

Kadıköy Dayanışma Ağı (KDA) ile nasıl tanıştınız?

Bir arkadaşım vesilesiyle tanıştım. Yakın bir arkadaşım KDA’nın gönüllülerinden biriydi. Onun aracılığıyla fiilen tanışma fırsatım oldu. Fakat öncesinde pandemiyle beraber sosyal medyadan bilhassa Twitter’dan gördüÄŸüm ve çalışmalarını bildiÄŸim bir organizasyondu KDA. Altyazı Fasikül benimle iletiÅŸimle geçtikten sonra üreteceÄŸim iÅŸi düÅŸünürken, yakın arkadaşımla çok gündelik bir ÅŸekilde konuÅŸuyorduk. Ve o KDA’dan bahsetti sonra ben de KDA’yı belgelemenin bu filmi onların çalışmalarını gösteren ve onları anlatan bir iÅŸ yapmanın iyi olabileceÄŸini düÅŸündüm. Hem KDA’nın çalışmalarının görünür olması hem de benim böylesi kolektif bir çalışmaya kendi tarafımdan destek olabilmek fikren beni iyi hissettirdi. Arkadaşım vesilesiyle onlarla buluÅŸtum. Yani filmde de olan Serdar abinin kafesinde buluÅŸtuk ve sonrasında tanışmaya baÅŸladık. Fakat diÄŸer taraftan KDA’nın bazı gönüllüleri ben zaten tanıştığım insanlardı. Ben de bir Kadıköylü olarak bir kısmını ya tanıyordum geçmiÅŸten, aÅŸina olduÄŸum tanıdığım isimler vardı. Sonuç olarak benim için yabancı olan bir organizasyon deÄŸildi. Zaten bildiÄŸim bir organizasyonla tanıştım. Ve böyle bir film ürettim.

Belgeseli çekmek sizin için zor oldu mu?

Teknik birtakım zorlukların olduÄŸunu söyleyebilirim. Fakat bu teknik zorluluklar bir yerde aslında sokaÄŸa çıkma yasağıyla hayatın bir biçimde durduÄŸu bir dönemi yaÅŸayan biri olarak olaÄŸan ÅŸeyler olduÄŸunu düÅŸünüyorum bir taraftan, benim için bir zorluk vardı ve ona raÄŸmen gerçekleÅŸtirdim diyebileceÄŸim bir ÅŸey yok.

Pandemi esnasında dışarıda olmak çekim yapmak nasıldı, gözlemleriniz nelerdi?

Pandemiyle birlikte, halihazırda bu süreci fotoÄŸraf ve video ile belgeliyordum. Bu belgeler hem benim evde olduÄŸum zamanlar yani ev ile kurduÄŸum iliÅŸkinin beni saran ve dönüÅŸtüren ev mevhumunu görsel imajlarla belgelemeye ya da kaydetmeye çalışırken bir taraftan da dışarı çıkarak sokağı, deÄŸiÅŸen kenti, deÄŸiÅŸen hayatı fotoÄŸraflıyordum ya da videoya çekiyordum. Kameramlaydım ve tek başımaydım. Bu yüzden korunaklı hissediyordum kendimi. KiÅŸisel önlemlerimi aldığım takdirde kendimi açıkçası çok büyük bir risk altında görmüyordum çekim yaparken. Çekim yapmanın kendisini çok büyük bir risk olarak görüyordum. Bu yüzden mart ayından bugüne çıktım ve belgeledim. BoÅŸ sokaklar, boÅŸ mekanlar, kapanan iÅŸletmeler, maskeli insanlar, bunları gözlemledim elbette. Mart- nisan aylarında en büyük gözlemim iÅŸçiler olmuÅŸtu. Belli ki bu insanlar çalışmak zorunda dedim. Çok somut olarak çalıştığı esnada görüp fotoÄŸrafını videosunu çektiÄŸim iÅŸçiler de oldu. Ama onun dışında çalışırken olmasa da “ha evet bu insanlar iÅŸine gidiyor, bu yüzden evde kalamıyorlar” dediÄŸim olmuÅŸtu. En büyük gözlemim buydu. ÖrneÄŸin bir gün Esenyurt’a gitmiÅŸtim. GördüÄŸüm manzara beni çok ÅŸaşırttı, ilginç bir deneyimdi. Kentin dışı diyebileceÄŸimiz kentin merkezinden uzak bir yerde saat sabah 9 gibi çok fazla insan vardı ve toplu ÅŸekilde iÅŸe gidiyorlardı. Pandeminin ilk zamanları, bütün bir ülkenin, insanların ne yapacağını kestiremediÄŸi büyük bir korkunun olduÄŸu zamanda iÅŸçilerin toplu bir ÅŸekilde iÅŸe gitmesi hayatlarına devam etmek zorunda bırakılmaları çok ilginç gelmiÅŸti. Özellikle o sabahı unutamamam mesela. Kentin merkezi de diyebileceÄŸim -Eminönü’nde, Kadıköy’de, BeyoÄŸlu’nda, BeÅŸiktaÅŸ’ta- GittiÄŸim noktalar daha çok buralardı ve orada da gördüÄŸüm ÅŸey buydu. Zannediyorum en büyük ve belki de en aklımda kalan gözlemim bu oldu.

Çekimler ve kurgulamak ne kadar sürdü?

Çekimler 4 gün sürdü. 3 günü röportajlar dışındaki çekime ayırdım. Röportajlar bir gün sürdü. Kurgu süreci yaklaşık 2 haftadan fazla sürdü ve bu kadar uzun sürmesinin aslında sebepleri var. En önemli sebebi aslında nasıl bir filmin, kısa videonun olacağı sorusuydu. KaydettiÄŸim ÅŸeyler son tahlilde belgesel ve müdahale etmediÄŸim, kurmaca olmayan ÅŸeyler. Bir haber videosu gibi olsun istemiyordum en başından beri. Ya da birazda böyle biçimsel bir tıkanma yaÅŸadığım için uzun sürdü. Hakim video estetiÄŸi benim çok sevdiÄŸim bir ÅŸey deÄŸil hatta beni rahatsız eder ÅŸu an izlediÄŸim bir çok videonun yapılış ve sunuÅŸ biçiminden bahsediyorum. Ä°ÅŸte hızlı bir kurgunun olduÄŸu, müzik kullanımını çok yoÄŸun olduÄŸu, voiceover’a sürekli eÅŸlik eden müziÄŸin olduÄŸu video biçimiyle olsun istemiyordum bu iÅŸ. Bir taraftan haber videosu kadar sade, gazeteci bakışıyla sunulmuÅŸ bir iÅŸ olsun da istemiyordum nitekim gazetecilik faaliyeti olsun diye de yapmamıştım bunu. O yüzden kurgu süreci uzun sürdü. Bir ÅŸekilde film duygunu hissettiren bir iÅŸ olsun istedim. Bu beni uÄŸraÅŸtırdı. Åžu an izlediÄŸimiz tamamlanmış filmin öncesinde çok fazla denemelerde bulundum. Filmin başında gördüÄŸümüz boÅŸ sokak görüntüleri KDA ile tanışmadan önce çektiÄŸim görüntüler sokaÄŸa çıkma yasaklarında dışarı çıkıp çektiÄŸim boÅŸ sokak görüntüleri. O yüzden ÅŸu anki filmden önce denediÄŸim ÅŸeylerde biçimsel özellikleri öne çıkaran fotoÄŸraflarla videoları karıştırdığım bir ÅŸeyler denedim. Fakat son olarak bir taraftan da böylesi kolektif ve kıymetli bir iÅŸi, Eylemi, bir mücadeleyi kendi biçimsel tercihlerimle özün önüne geçmesini istemedim. Sonrasında daha da sadeleÅŸtirerek bugün izlediÄŸimiz formata ulaÅŸtırdım diyebilirim.

Yardım edilen insanları göstermemenizin özel bir sebebi var mı?

Evet var. Bu bilinçli bir tercihti. Bunun bir sebebi, ilk yemek dağıtımı yapılırken ben de yanlarındaydım, çekiyordum ve sokakta yaÅŸayan birine yemek verildi. O an foto muhabirlik yaparak kariyerine baÅŸlamış biri olarak gazeteci refleksiyle yardım edilen kiÅŸiyi doÄŸrudan çektiÄŸimi fark ettim. Oradan ayrıldıktan sonra bunu neden çektiÄŸimi düÅŸünmeye baÅŸladım ve bu sorunun yanıtını veremediÄŸimi fark ettim. Sonrasında çok iyi hissetmedim ve  yardımlar yapılırken insanlara sormaya baÅŸladım. Kabul edenler oldu, etmeyenler oldu. Göstermesen daha iyi diyenler oldu. ÇoÄŸunlukla görünmek istemediler aslında. Görünmek isteyenleri çektim. Ve aslında kurgudan önce o yardım edilen insanlarla diyalogun aktığı bir biçim olur diye düÅŸünüyordum fakat sonrasında kurguda bu fikirden uzaklaÅŸtım. Çünkü yardım edilen insanları göstermenin çok da elzem bir ÅŸey olmadığını fark ettim. Sonuçta kamera KDA tarafında. Onların gözüyle bakıyor ister istemez. Kamera aslında yardım eden kiÅŸinin gözü olduÄŸu için zaten tarafını çok net en baÅŸtan belli etmiÅŸ oluyor. Yardım eden insanların birtakım insanlara yardım etmesini görmek zorunda deÄŸiliz. Bunu bir diyalogla ya da baÅŸka bir imajla da anlayabiliriz. Sonrasında bunu düÅŸündüm ve bunun üzerinden kurdum filmi. Sanırım bunun tek istisnası finalde ÅŸarkı söyleyen abimiz. Zaten onun için bir sorun yoktu. Ä°zin almıştım. Daha uzun bir plan bir görmüyoruz izlediÄŸimiz halinde, bir yemek verildiÄŸini görmüyoruz. Oysaki KDA öncesinde ona yemek vermiÅŸti. Sonrasında yemek verildi, tam dağıtıma devam edilecekken abi bizi durdurdu. Åžarkı söyleyeyim mi diye. Yardım edenle yardım edilenin aynı ÅŸarkıda buluÅŸması, bir ÅŸarkıyı birlikte söylemesi hem eÅŸitlikçi geldi hem kameranın da eÅŸit mesafede durması hoÅŸuma gitti. Bu yüzden hem yalnızca onu kullandım hem finali öyle yapmak istedim. Ortak bir duyguda buluÅŸabilmek, yardım edenlerin, bir araya gelebilenlerin, örgütlenebilenlerin ya da bu çemberin dışında olan herkesin birlikte buluÅŸtuÄŸu ÅŸeyin bir ÅŸarkıyla da olması hoÅŸuma gitti. Tek istisna olarak onu kullandım ve filmi de öyle bitirdim.

KDA ile yaÅŸadığınız deneyimlere dair ne söyleyebilirsiniz?

Aslında çok güzel ama bir taraftan bu kadar basit de deÄŸil. Onlarla tanışmadan önce dışarı çıkan ve bu süreci belgeleyen biriydim ve belki de herkes gibi birkaç arkadaşımla görüÅŸen biriydim. Fakat onlarla tanıştıktan ve filme baÅŸladıktan sonra kendimi çok iyi hissettim. Ä°lk sebebi sanırım fiziksel olarak insanlarla aynı mekânda, aynı sokakta olmanın verdiÄŸi histi. Bir diÄŸer sebebi de bir arada olma duygusu edimi çünkü çekim yaparken bir taraftan onların dışındasınız çünkü onlar çalışıyor o sırada ama aynı zamanda deÄŸilsiniz de. Bu yüzden aslında bir birlik duygusu benim için vardı. Bu yüzden çok iyi hissettim. Sanırım filmdeki röportajlardan birinde de söyleniyor bu bir arada olma durumu pandemide beni kötü hissettirmedi diyor. Onu çok iyi anlıyorum ve katılıyorum. Ben de benzer duygular hissettim. Hayat eskisi gibi deneyimlediÄŸim ve yaÅŸadığım bir hale dönüÅŸtü bu 4 günde. Çok kıymetli ve önemli bir deneyim oldu benim için.

Son olarak eklemek istediğiniz bir şey var mı?

KDA’ya bana onları çekmem ve böyle bir film yaratmam için imkân verdikleri için teÅŸekkür ediyorum, Altyazı Fasikül ekibine, fikir ve katkılarını sunan arkadaÅŸlarıma ve röportaj yaptığınız için size teÅŸekkür ederim.

Sinema dünyasının en büyük bestecilerinden Ennio Morricone yaşamını yitirdi

İtalyan ve dünya sinemasının en tanınmış film müziklerinden birçoğunun bestecisi olan Ennio Morricone, tedavi gördüğü hastanede yaşamını yitirdi.

YaÅŸarken 'ölümsüz' olarak anılan, sinema dünyasının en büyük bestecilerinden Ä°talyan müzisyen Ennio Morricone 91 yaşında hayata gözlerini yumdu.

Ä°talyan haber ajansı Ansa'nın haberine göre Morricone birkaç gün önce düÅŸerek uyluk kemiÄŸini kırması nedeniyle hastaneye kaldırılmıştı. Morricone, Roma'da tedavi gördüÄŸü hastanede bu gece hayatını kaybetti.

Morricone'nin ölüm haberi üzerine bir açıklama yapan Ä°talya CumhurbaÅŸkanı Sergio Mattarella, "Ennio Morricone'nin vefatı bizi seçkin ve dahi bir sanatçıdan mahrum bırakıyor. Hem rafine hem de popüler bir müzisyen olan Morricone 20. yüzyılın ikinci yarısında müzik tarihine derin bir iz bıraktı" dedi. 

DÜNYA SÄ°NEMASININ EN TANINMIÅž FÄ°LM MÜZÄ°KLERÄ°NÄ°N BESTECÄ°SÄ°

Ä°talyan ve dünya sinemasının en tanınmış film müziklerinden birçoÄŸunun bestecisi olan Morricone, yüzlerce esere imza atmıştı.

Morricone "Ä°yi, Kötü, Çirkin", "Bir Avuç Dolar" gibi 'spagetti western'leri ve Nuovo Cinema Paradiso, The Mission gibi sinema tarihinin önemli filmleri için yaptığı bestelerle çok sayıda ödül almıştı.

Morricone 2007'de Onur Ödülü ve 2016'da Quentin Tarantino'nun The Hateful Eight filmi için yaptığı müziklerle olmak üzere 2 Oscar sahibiydi.

Senaristlerden ortak 'Ozan Güven' bildirisi: Tüm yapımcı ve kanallar tavır alsın

Senaristler, Güven ile iş anlaşması buluna bütün yapımcı, kanal, menajer ve ilgili kuruluşların açıklama yapmasını istedi.

Oyuncu Ozan Güven’in Deniz Bulutsuz’a ÅŸiddet uygulamasıyla ilgili tepkiler sürerken, senaristler de bir bildiri yayınlayarak kadına ÅŸiddete karşı çaÄŸrıda tavır alınması çaÄŸrısında bulundu. Senaristler, Güven ile iÅŸ anlaÅŸması buluna  bütün yapımcı, kanal, menajer ve ilgili kuruluÅŸların açıklama yapmasını istedi.

103 imzalı bildiride ÅŸöyle denildi:

Kadınların toplumsal hayatta artan hak ve eÅŸitlik mücadelesine paralel biçimde maalesef kadına yönelik ÅŸiddet ve taciz olayları da artmakta. Bizler bundan büyük bir endiÅŸe duyuyoruz. Bu konuda üstümüze düÅŸen sorumluluÄŸu yerine getirmek için SenaristBir çatısı altında bu yıl kurduÄŸumuz ”Toplumsal Cinsiyet EÅŸitliÄŸi Komisyonu” ekseninde titizlikle çalışmalar yürütüyoruz. Sektörümüzden erkeklerin faili oldukları ya da sektörün kadın çalışanlarını hedef alan ÅŸiddet, taciz ve istismar olaylarında, kadın beyanı esasına uygun biçimde tavır almayı, meslek etiÄŸinin bir parçası sayıyoruz.

‘DENÄ°Z BULUTSUZ’UN YANINDAYIZ’

Åžiddet ve taciz olaylarına maruz kalan kadınlar, toplumsal baskılar nedeniyle çoÄŸu kez susmak zorunda hissediyor. Çünkü en yakınındakilerden baÅŸlayarak toplumun bu konuya dair yer yer çok acımasız önyargılarını biliyor. Çok zor aÅŸamalardan geçerek suskunluk çemberini kıran kiÅŸiyi duyabiliyoruz ancak. “Kadın beyanı esastır” ilkesi temelde, ses veremeyenin sesi olmayı anlatıyor. Ozan Güven tarafından ÅŸiddete uÄŸradığını beyan eden ve darp raporuyla mahkemeye baÅŸvuran Deniz Bulutsuz’un koÅŸulsuz biçimde yanındayız.

‘SUÇ ORTAKLIÄžINDAN KAÇINMAK BOYNUMUZUN BORCU’

Åžiddete taraf olan kiÅŸileri ünleri, itibarlarıyla deÄŸerlendirmekten, “tanıyoruz, yapmaz” türü suç ortaklığından kaçınmayı boynumuzun borcu biliyoruz. Bir erkeÄŸin kamuoyu ve kültür sanat çevrelerince sevilen biri oluÅŸu kadına ÅŸiddet uygulamayacağını asla garanti etmeyeceÄŸi gibi ona herhangi bir imtiyaz da saÄŸlayamaz. Kadına ÅŸiddetin hiçbir haklı gerekçesi olamaz. Tüm bunlar ışığında, biz aÅŸağıda imzası bulunan senaristler bu ve benzeri tüm olaylarda erkek ÅŸiddetinin karşısında tavır alıyoruz. Ozan Güven’in devam eden iÅŸ ortaklıklarıyla baÄŸlı olduÄŸu Ay Yapım, cmylmz Fikir Sanat ve Nulook film baÅŸta olmak üzere bütün yapımcı, kanal, menajer ve ilgili kuruluÅŸları açıklama yapıp tavır almaya davet ediyoruz. Saygılarımızla.

Senaristlerden Kadına Şiddete Karşı Bildiri: İmza Listesi
1. Adem Bıyık
2. Ali Demir
3. Atilla Ünsal
4. Aybike Ertürk
5. AyÅŸegül Bostancı
6. AyÅŸen Günsu Teker
7.AyÅŸin Akbulut
8. Barış Erdoğan
9. BaÅŸak BaÅŸaran
10. Berrin Tekdemir
11. Bilal BabaoÄŸlu
12. Birol Elginöz
13. Birol Tezcan
14. Burak Acar
15. Burcu Görgün
16. Burcu Över
17. Cem Görgeç
18. Cenk BoÄŸatur
19. Ceyda AÅŸar
20. CoÅŸku Kılıç
21. ÇaÄŸdaÅŸ EroÄŸlu
22. ÇaÄŸrı Kara
23. Çetin TaÅŸçı
24. Damla Güçer Çamtepe
25. Deniz Dargı
26. Deniz Gürlek
27. Deniz Yavaşoğulları
28. Deniz Yılmaz
29. Didem Ayberkin
30. Dilek Ä°yigün
31. DoÄŸu Yücel
32. Duygu Ertekin
33. Elif Benan Tüfekçi
34. Elif Özsüt
35. Emine Koçak
36. Emrah Dönmez
37. Enver Sülük
38. Erdal BektaÅŸ
39. Erdem Açıkgöz
40. Esma Barış
41. Eylül Ä°diman
42. Ezgi Özcan
43. FatoÅŸ Ünsal
44. Feza DoÄŸru
45. Figen Şakacı
46. Fulya Emek Tanrıkulu
47. Funda Alp
48. Gamze Arslan
49. Gül Abus Semerci
50. Gül Gürsoy
51. Gülbike Sonay Üte
52. Gülçin Ä°çöz
53. Gülengül AltıntaÅŸ
54. Hale Çalap
55. Hatice Meryem
56. Hazar Kozice
57. Hilal Çelenk
58. Hilal Yıldız
59. Hülya Ä°niÅŸ
60. Ä°brahim Güler
61. İlker Barış
62. Ä°lker Aslan
63. Ä°nan Güngören
64. Ä°rfan Saruhan
65. Ä°smail Doruk
66. Melek Seven
67. Memed Onur Özkök
68. Meriç Demiray
69. Meryem Gültabak
70. Murat Uyurkulak
71. Nazlı Sunlu Kaçan
72. Nimet Erdem
73. Nuriye Bilici
74. Özcan Ä°nan
75. Özgür AÄŸaoÄŸlu
76. Özlem Elginöz
77. Özlem Yılmaz
78. Pelin Taran
79. Pınar Aksakallı
80. Pınar Uysal
81. Samed Aslan
82. SavaÅŸ Åžaylan
83. Seçil Kahveci
84. Selcan Özgür
85. Selin Yaltaal
86. Sema Kaygusuz
87. Sertaç Sayın
88. Sevgi Saygı
89. Suna Tensi Çeken
90. Sümeyye Kavuncu
91. Åžebnem Ä°ÅŸigüzel
92. Tufan Bora
93. Tuna Kıygı
94. Tunus TaÅŸçı
95. Volkan Sümbül
96. Yavuz Ekinci
97. Yekta Torun
98. Yelda Açıkgöz
99. Yıldız Aşarboğa
100. Yıldız Bayazıt
101. Zehra Çelenk
102. Zeynep Küçükerciyes
103. Zeynep Yılmaz

İstanbul Devlet Senfoni Orkestrası açıkhava konserlerine başladı

İstanbul Devlet Senfoni Orkestrası (İDSO), açık hava konserinde sahne aldı.

Ä°stanbul Devlet Senfoni Orkestrası (Ä°DSO), Kültür Bakanlığı Güzel Sanatlar Genel MüdürlüÄŸü’nün organizasyonu ile açık hava konserinde sahne aldı.

Åžef Hasan Niyazi Tura yönetiminde, Özgecan Günöz'ün baÅŸkemancı olarak sahne aldığı etkinlikte, Johann Sebastian Bach'ın 3. Orkestra Süiti’nden "Air" bölümüyle 1. Orkestra Süiti yorumlandı.

Orkestra, 17 Temmuz’da BeyoÄŸlu Belediyesi Talimhane Sahnesi’nde yine açık havada konser verecek.

Ravenna'dan Suriye halklarına, Kürt kadınlarına ve Rojava'ya dostluk köprüsü

1997'den bu yana  halklar ve kültürler arasında müzik ve sanat yoluyla diyaloga adanmış bir proje olan "Dostluk yolları" konserlerini içeriyor.

Ä°leri Haber

Ä°talya'nın Ravenna kentinde uzun senelerdir yaz mevsiminde gerçekleÅŸen "Ravenna Festivali", opera ve klasik müzik üzerine insa edilmiÅŸ olması yanında dans, sinema gibi sanatlara da yer veren bir kültür etkinliÄŸi. 1990 yılında, orkestra ÅŸefi Riccardo Muti'nin eÅŸi Cristina Mazzavilani Muti tarafından kurulan festival farklı mekanlarda gerçekleÅŸtiriliyor. 1997'den bu yana  halklar ve kültürler arasında müzik ve sanat yoluyla diyaloga adanmış bir proje olan "Dostluk yolları" konserlerini içeriyor.

SURÄ°YE, ROJOVA'YA ODAKLANMIÅž DOSTLUK

Bu yıl sanat aracılığı ile köprü kurulan bölge Suriye, ve özellikle Rojava'ya bir odaklanma söz konusu... Festival "Sanat ve kültürle kurulan bir köprü - Dostluk yolları, Suriye için konser" baÅŸlığı altında iki konseri seyirciye sunuyor. Ä°lki 3 Temmuz'da, ikincisi ise 5 Temmuz tarihine programlanan konserlerde Ricardo Muti yönetiminde, Orchestra Giovanile Luigi Cherubini ve Syrian Expat Philharmonic Orchestra (SEPO,) Ludwig van Beethoven'in "Eroika" senfonisini çalıyor. Ayrıca konserde iki özel davetli var: sanatçı Aynur DoÄŸan ÅŸarkılarıyla Kürt anadilini ve müziÄŸini, sanatçı gazeteci Zehra DoÄŸan ise bir performansla Kürt kadınların tanıklığını katıyor.

Ä°TALYA BASINI, ETKÄ°NLÄ°ÄžE VE TANIKLIKLARA GENÄ°Åž YER VERDÄ°

Festival her yıl seçilen konuyla ilgili özel bir kitap yayınlıyor. 2 Temmuz sabahı Ravenna Festivali'nin 2020 kitabı, Alighieri Tiyatrosunda düzenlenen bir basın konferansında tanıtıldı. Kitapta 5 sayfanın eserlerine ve taşıdığı tanıklıklara yer verildiÄŸi Zehra DoÄŸan da konferansta söz aldı.

Basın toplantısında konuÅŸan orkestra ÅŸefi Ricardo Muti’nin eÅŸi Cristina Mazzavilani Muti, "Kürt halkının mücadelesi, özellikle kürt kadınların öncülüÄŸü bize çok ÅŸey öÄŸreniyor. Ben ÅŸahsen, kendimi Kürtlere çok yakın, hatta onlardan biri gibi hissediyorum. Aynur DoÄŸan ve Zehra DoÄŸan’ın bugün aramızda olması bizim için çok önemli" dedi.

Zehra DoÄŸan ise "Orta DoÄŸu’da kadınların mücadelesinin çok önemli bir yeri var. Bu yüzden desteklenmeleri çok sevindirici. Havrin Khalaf’in katledilmesi, cansız bedeninin teÅŸhir edilmesi, eril zihniyetin kadınlara yönelik ÅŸiddetin ve düÅŸmanca zihniyetin bir simgesi haline geldi. Çünkü bu zihniyet, Havrin’e ve katettiÄŸi tüm kadınlara bu ÅŸiddeti uygularken, kadınlara bir göz dağı verme çabasında. Ama buna raÄŸmen, kadınlar Havrin’ın bedenini, omuzlarında taşıdı. Bizim için burada olmak önemli" ifadelerini kullandı.

Zehra DoÄŸan Brescia müzesindeki sergisi çerçevesinde, 25 Kasım, Kadına yönelik ÅŸiddet gününde de, müzenin giriÅŸimi ile düzenlenen ve yine Havrin Khalaf'a adanan bir performans gerçekleÅŸtirmiÅŸ ve portresini çizmiÅŸti.

Video https://www.facebook.com/watch/?v=407327220146696

Altı çizilen mücadelenin önemini sıcak bir bakış açısı ve destekle ile kucaklayan Ä°talya basını, etkinliÄŸe ve tanıklıklara geniÅŸ yer verdi ve vermeye devam ediyor...

3 TEMMUZ DOSTLUK KONSERÄ°, HALKLAR ARASINDA BÄ°R SANAT KÖPRÜSÜ

3 Temmuz akÅŸamı, Rocca Brancaleone'da 12 Ekim 2019'da à Tirwazî'de Ä°ÅŸid tarafından katledilen, Kürt aktivist, feminist ve politika insanı Havrin Khalaf'a adanan konserin özel konukları Aynur DoÄŸan muhteÅŸem sesi ve ÅŸarkıları ile, Zehra DoÄŸan ise sahnede gerçekleÅŸtirdiÄŸi performansında çizdiÄŸi resimle izleyicilerde büyük bir heyecan yarattı.

Beethowen'in "Eroika" senfonisi ise, orkestranın arka planında yer alan dev ekranda, YPJ savaÅŸçı kadınlarının fotoÄŸrafları eÅŸliÄŸinde çalındı. Bir Avrupa festivalinin, Kürt kadınların silahlı ve silahsız mücadelesini sanat yolu ile desteklemesi ve taçlandırması, ve bu mücadeleyi evrensel boyuta taşıması, hem farkındalık kazandırma açısından çok önemli hem de bu mücadeleye verilen deÄŸerin ifadesi olarak onur verici.

Duygu yüklü bu konser RAÄ° televizyonu tarafından 27 Temmuz tarihinde yayınlanacak. Sanatçı Aynur DoÄŸan, Twitter hesabında konserin başındaki birkaç dakikayı, etkinliÄŸe katılamayanlarla paylaÅŸtı.

Ä°KÄ°NCÄ° DOSTLUK KÖPRÜSÜNE PAESTUM TAPINAÄžI EV SAHÄ°PLİĞİ YAPACAK 

Festival devam ediyor... 5 Temmuz günü, aynı konser, Güney Ä°talya'da, Tiren sahilinde yer alan ve önemli bir antik kent olan Magna Graecia'daki tarihi tapınakta tekrarlanacak. Bu kent, Palmira ile kardeÅŸ ÅŸehir olduÄŸu için, mekan özel olarak seçilmiÅŸ. Ve bu kez IÅŸid'ın yakıp yıktığı Palmira Arkeoloji müzesi yöneticiliÄŸini yapmış olan ve deÄŸer biçilemez antik eserlerin yerini söylemeyi reddettiÄŸi için 18 AÄŸustos 2015'de yine IÅŸid tarafından katledilen arkeolog Khaled al-Asaad'a adanıyor.

Bu güne dek sanat performanslarının yasak olduÄŸu tarihi mekanda, festivalin ısrarlı isteÄŸi üzerine, ilk kez verilen özel izinle Zehra DoÄŸan yeni bir performansla, Ä°ÅŸid'in yok etmeye çalıştığı kültür ve tarihin tanıklığını tuvalinde seyirciye taşıyacak.

Nazım Hikmet'in hiç yayımlanmayan beş şiiri bulundu

Yapı Kredi Yayınları editörleri TÜSTAV Komintern Arşivi’ndeki çalışmaları esnasında Nâzım Hikmet’in daha önce yayımlanmamış şiirlerine ulaştı. Hikmet'in yeni ulaşılan şiirleri, yayınevinin kitap-lık adlı dergisinin 210. sayısında dosya konusu oldu.

Yapı Kredi Yayınları'nın yayımladığı kitap-lık dergisinin 210. sayısının dosya konusu Nâzım Hikmet’in bilinmeyen ÅŸiirleri oldu. Yapı Kredi Yayınları editörlerinin TÜSTAV Komintern ArÅŸivi’nde yaptıkları çalışmaları esnasında bulunan Hikmet’in “Ä°stanbul’da 1 Mayıs”, “Beyanname”, “Gecenin Penceresinde”, “Ä°tiraf” ve “Hayatımız Yirmi Ä°ki Kelimede” adlı beÅŸ ÅŸiirini ilk kez yayımlayan dergide, ÅŸairin editörü Banu Ä°ÅŸlet’in sunuÅŸ yazısı da yer alıyor.

Komünist Enternasyonal – Komintern ve onun milli ÅŸubelerinin, bu arada Türkiye Komünist Partisi’nin 1919-1943 arası dönemine iliÅŸkin belgeler 1991 yılında Rusya Devlet Siyasi ve Sosyal Tarih ArÅŸivi'nin (RGASPÄ°) tasnifiyle birlikte kullanıma açılmıştı. KuruluÅŸ aÅŸamasındaki Türkiye Sosyal Tarih AraÅŸtırma Vakfı, Amsterdam’da kurulu Uluslararası Sosyal Tarih Enstitüsü’nün de katkılarıyla, burada bulunan Türkiye’ye iliÅŸkin belgelerin mikrofilmlerini aldı. 1999’da dijital ortama aktarılan bu belgeler TÜSTAV Komintern ArÅŸivi olarak Türkiye’de araÅŸtırmacılara sunuldu.

Yapı Kredi Yayınları editörleri TÜSTAV Komintern ArÅŸivi’ndeki çalışmaları esnasında Nâzım Hikmet’in daha önce yayımlanmamış ÅŸiirlerine ulaÅŸtılar. Bu ÅŸiirler, Hikmet’e ait olmayan bir el yazısıyla (eski yazıyla) yazılmış sayfalar ÅŸeklinde, 1925 tarihli belgelerin arasında bulundu. Aynı el yazısıyla yazılan beÅŸ ÅŸiir, aynı defterden koparılmış kareli sayfalara yazılıydı. Sayfalar 1’den 6’ya kadar, sıralı olarak numaralandırılan ÅŸiirlerden son sayfada bulunan ÅŸiir dışındaki diÄŸer dört ÅŸiir daha önce yayımlanmamış. Bu ÅŸiirler sırasıyla “Ä°stanbul’da 1 Mayıs”, “Beyanname”, “Gecenin Penceresinde” ve “Ä°tiraf”. Son sayfada yer alan “Hayatımız Yirmi Ä°ki Kelimede” adlı ÅŸiir ise, Nâzım Hikmet’in Bütün Åžiirleri’nde “Biz-Hayatımız-Yaptığımız Ä°ÅŸ” ismiyle yer alan ÅŸiirin son dizelerini oluÅŸturuyor.