Diyarbakır’ın Silvan ilçesine bağlı 23 haneli Beynat Mahallesi, 1999’da Batman Barajı’nın yapımıyla birlikte sular altında kaldı. Mahallede yaşayanlar daha yüksek noktalara yeni evler inşa ederek, burada yaşamaya başladı. Uzun yıllar inşa ettikleri evlerde yaşayan mahalleli, baraj suyu nedeniyle kapanan kısa mesafedeki yollarda sorunlar yaşadı. Mahalle sakinlerinin çocuklarının okul çağına gelmesiyle ulaşım sorunu da ikiye katlandı. 

Silvan Malabadi İlköğretim Okulu'nda okuyan Orakçı ailesinin 3 çocuğu da her gün tehlikeli bir yolculuk yapmak zorunda kalıyor. Çocuklar, amcası ya da babası tarafından, kendi imkanlarıyla yapılmış demir sactan kayıkla, 60 metrelik derinliğe sahip baraj suyu üzerinde okula götürülüyor. 

Her sabah saat 08.00’da başlayan dersleri için saat 06.00’da kalkmak zorunda kalan çocuklar, tepede bulunan evlerinden gölete 25 dakika yürümek zorunda kalıyor. Ardından bindikleri kayıkla 25 dakikalık bir yolculuktan sonra kendilerini alan servis aracılığıyla 10 dakika sonra okula varıyorlar. Yaklaşık 60 dakikalık yorucu ve tehlikeli bir yolculuktan sonra okula varan çocuklar aynı yöntem ile okul çıkışı evlerine dönüyor.

"KAYIK BATAR DİYE ÇOK KORKUYORUM"

Üç çocuğun annesi Samiye Orakçı, her gün çocuklarının su üzerinde okul yolculuğunu izlediğini belirterek, yolculuğu 'mülteci' teknelerinde yapılan yolculuğa benzettiğini ifade etti. MA'ya konuşan anne Orakçı, yaşadığı korkuyu "Gidip gelene kadar onları izliyorum. Kayık ters döner batar diye çok korkuyorum. Çocuklarım bu yolda 4 kez suya düştü. Islanıyorlar, okula geç kalıyorlar. Özellikle kışın çok korkuyorum. Yağmur yağınca biz bir uçta onlar öteki uçta öylece bekliyoruz, yağmur dinsin diye. Orada aç kalıyorlar. Bütün günleri yolda geçiyor." sözleriyle dile getirdi.

"OKULA GİDEN KARAYOLU KAPALI"

Baba Mirze Orakçı ise kayığın bazen su alıp battığını ifade ederek, "Her okul günü bu sıkıntıları çekiyoruz. İki kere çocuğumu bizzat ben düştükleri sudan çıkardım, bu yolculuk çok tehlikeli. Okula giden bir kara yolu var. Ancak yol kapalı. Bozuk olan yolun yapılmasını ve çocukların okula gidebilmesi için servis temin edilmesini istiyoruz" ifadelerini kullanıyor.

Ev ile okul arasındaki 4-5 kilometre olan yol mesafesinin baraj yapımından sonra 25 kilometreye çıktığını belirten Mirze Orakçı, karayolunun bir kısmının bozuk olmasından kaynaklı yolu kullanamadıklarını belirterek "Başta okul müdürüne söyledik, onlar da bizi milli eğitime yönlendirdi. Onlar da gelip yola baktı bize haber vereceklerini söyledi. Bir hafta sonra arayıp ‘tamam servis sağladık’ dediler ancak firmayı aradık bize ‘hayır servis gelmeyecek’ dedi. Firma servis tahsis etmedi. Belediyeye yol için dilekçe de verdik ama şimdiye kadar herhangi bir netice alamadık" şeklinde konuştu.

Baba Orakçı, yolların bir an önce yapılarak çocukları için servis verilmesini talep etti.