Koray Avcı Çakman, ''Köye Yazar Geldi'' başlıklı son kitabıyla bizi, eserin kahramanı Halil'in sözünü ettiği portakal kokulu bir masallar diyarına doğru yolculuğa çıkarıyor.

Megakentlerin yeşili katledip yerine gökyüzünü işgal eden gökdelenler diktiği 21. yüzyılın talihsiz dünyalıları olarak; ağacı, çayır çimeni ancak çocuk kitaplarının masum köylerinde görür olduk.

Halil, Keçibuldu Köyü'nde ailesiyle birlikte yaşayan, ilkokul çağlarında bir çocuk. Şırıl şırıl pınarların aktığı; koyunların, keçilerin özgürce otladığı; çocukların evde yapılan yoğurtlarla, peynirlerle, limonatalarla sağlıkla beslenerek büyüdüğü bir köy Keçibuldu Köyü. Halil, okullar tatil olduktan sonra koyun otlatarak geçiriyor yazını ve yanında çoban köpeği, uykucu Tembel var her zaman. Çalışırken, Ömer'den sonraki en iyi dostları olan ''kitaplar''ı eşlik ediyor Halil'e. Çok iyi bir okur olan Halil, bu güzel alışkanlığı dedesi sayesinde kazanmış. Halil, kasabadaki Mustafa Amca'nın kitap-kırtasiye dükkanından ilk kitaplarını edinirken dedesi ona, ''... Bundan sonra en yakın arkadaşların bunlar olacak. Ne mızmızlıktan ne yaramazlıktan anlar bunlar. Sen ne zaman istersen yanında olurlar,'' diyor. O günden sonra da ''her kitap yeni bir dost, her sayfa başka bir macera...'' oluyor bu küçük kitap kurdu için. Kitap okurken uykuya dalıp rüyalar gördüğü ve koyunları başıboş bıraktığı da oluyor Halil'in ve bu yüzden ablasından azar işittiği de... Okuduğu kitabın kahramanlarına dönüşüyor Halil her defasında, ''Kitap okurken Çoban Halil değildim ki, Bay Fog'dum. Yoksa hiç unutur muyum koyunlarımızı?''

Halil, tarlalarına dadanan, mısır ve buğdaylarını yiyen kargaları kovalamak için dedesiyle birlikte korkuluk da yapıyor; ''içine hayallerini koymak'' için sepet de örüyor. Yaz tatiline girdikleri gün, Halil tam da ''Tom Sawyer'' okurken köylerine bir yazarın yerleştiğini öğreniyor. Bu, asla hayal edemeyeceği güzellikte bir durum. Arkadaşı Ömer'le birlikte yazarın evine konuk oluyorlar ve Kemal Amca'yla dostlukları bu şekilde başlıyor. Kemal Amca, onlara her ziyaretlerinde birer kitap ödünç veriyor. Kitaplardan mümkün olduğunca uzak durmaya çalışan Ömer bile bir kitap tutkununa dönüşüyor ve bu durum en çok da en yakın arkadaşı Halil'i mutlu ediyor çünkü artık okudukları kitapları birbirine anlatmak için sabırsızlanabilirler.

Köy halkı, yazarı rahat bırakmıyor; hepsinin anlatacak bir anısı, öyküsü var anlaşılan... O da çareyi dağ taş, ova bayır köyü dolaşmakta buluyor. Bunu yaparken Halil ve dedesiyle tarlada vakit geçiriyor; Halil'in annesinin yaptığı soğuk ayrandan içerek temiz havanın, kuş cıvıltılarının ve yemyeşil doğanın keyfini çıkarıyor. Yaznak için özel bir yer ya da bilgisayar aramıyor; her an, her yerde, basit bir tükenmez kalemle yazmayı sürdürüyor Kemal Amca. O köye, köy halkı da ona alışıyor hatta Halil'in babaannesi kışın üşümesin diye ona kazak bile örüyor.

Derken bir gün, Ömer dedesinden yazar Kemal Amca'nın köyden ayrıldığını öğreniyor ve ona haber vermeden gittiği için yazar amcasına içerliyor. Çok zaman geçmeden Kemal Amca'dan Halil'e bir paket geliyor. Veeeee....

Bu masalsı öykünün sonunu merak edenlere ''Köye Yazar Geldi''yi okumalarını öneriyoruz. Kitaba çizimleriyle renk katan Fereshteh Mousavi'nin emeğine değinmeden geçmeyelim. Renkli çizimleriyle kitabın su gibi akmasına katkıda bulunmuş sanatçı.

Okumanın, yazmanın, düşünmenin, üretmenin bir çocuğun hayatında uzun vadede birçok şeyi değiştirebileceğine inanıyorum. Halil gibi köy çocuklarının, şehir çocuklarının sayılarının artması için ebeveynlerin çocuklarıyla kitapçılara giderek kitaplara dokunmalarının, onları birlikte okumalarının önemli olduğunu düşünüyorum; kitap kokusunu küçük yaşta alan çocukların kolay kolay şiddete, ayrımcılığa başvurmayacaklarını unutmayalım!

Kitap dolu günlere, gecelere...

KÜNYE: Köye Yazar Geldi, Koray Avcı Çakman, Resimleyen: Fereshteh Mousavi, Can Yayınları, 2016, 88 sayfa.